Hanedan

''Allah (cc), Hizmet Edene Yardım Eder''
Feyz Dergisi:Efendim, kendinizi okuyucularımıza biraz tanıtır mısınız? Aziz kardeşlerim, ben Taşovalıyım. Taşova eskiden Tokat’a bağlıydı, şimdi Amasya’ya bağlı. Bunun için ben hem Tokatlıyım hem de Amasyalıyım. Askerliğime kadar kendi memleketimde okudum. Hocalarımdan birisi Mehmet Ali Efendi’ydi. Kendisi Fatih’te okurken Osmanlı medreseleri kapanmış ve memleketi olan Taşova’ya dönmüş. Kendisini burada imam yapmışlar. Bu hocalar Sultan Abdulhamit Hazretleri’nin zamanında yetişmişler.

İlk olarak bu hocalardan okumaya başladım(1940’lı yıllardan bahsediyorum). Askerliğimi yaptıktan sonraki dönemlerde, İstanbul’da Sultanahmet Camii’nde müezzinlik yaptım. O zaman iki imam ve dokuz müezzin vardı. Müezzinlerden biri de bendim. Ayrıca, imamlar olmadığı zaman imamlara vekalet ediyordum. Caminin imamlarından birisi Gönenli Mehmet Efendi, bir diğeri de Şeyh Seyyid Şefik Arvasi Hazretleri idi. Bu hocalarımızdan da çok istifade ettim. Ayrıca Medine’de kaldım, Peygamberimiz’in mescidinde sohbet ederdim. Bir dönem de Mekke’de Cebel-i Nur Camii’nde imamlık yaptım.

Feyz Dergisi:Efendim, 55 ülke gezdiniz. Sizi bu kadar gezdiren, hizmete teşvik eden nedir, bizimle paylaşır mısınız?

Ben İstanbul’da imamlık yapıyorken bir ay izin aldım ve bir arkadaşımla Pakistan’a gittik. Pakistan’da bir yerde otururken beş tane Arap tüccarla karşılaştık. Onlar da iş için Pakistan’a gelmişler, fakat bunlar Lahor kentinde sıcaktan hasta olmuşlar. Daha sonra bizim bulunduğumuz yere Lahor’dan âlimler geldi. Bu âlimler ile Arap tüccarlar birbirleriyle konuşmaya başladılar. Biz de bunların konuşmalarına kulak misafiri oluyoruz. Âlimler, Araplara dediler ki: "Buraya, dini anlatmak için ilk Araplar geldi. Sizin ecdadınızın işi tebliğdi. Sizler de onlar gibi olun, dini tebliğ edin, bu yolda biraz gayret gösterin." Bunun üzerine Araplar şöyle dediler: "Bizler sizin memleketinize gelince bu söylediklerinizi daha iyi anladık. Biz bu işi yapacağız ama sizden bir isteğimiz var. Sizin memleketiniz biraz sıcak, bizi biraz serin yerlere gönderin de serin yerlerde tebliğde bulunalım." Bunun üzerine âlimler dediler ki: "Bu isteğinizi kabul edersek ecdadınız bize darılır! Sizin ecdadınızı Rasûlullah Efendimiz 13 sene Mekke’de, 10 sene Medine’de yetiştirdi de onlar İslam’ı tebliğ için sıcak soğuk demeden her yere gittiler. Şayet bizler sizleri sadece serin yerlere gönderir de sıcak yerlere göndermezsek ecdadınız bize darılır." İşte ben bu konuşmalardan çok etkilendim ve tebliğ için Sibirya’ya kadar gittim. Sahabe efendilerimiz sıcak soğuk demeden İslam’ı anlatmışlar. İnşallah biz de bu yolda ölürüz.

Yine bir örnek vereyim. Hepimizin bildiği Eyüp Sultan Hazretleri kendi evlatları ile gelmiş İstanbul’a. Kendisi de o zamanlar hastaymış. Evlatları kendisine, "Biz senin yerine sefere gidiyoruz; bizim gitmemizden sana sevap var. Sen şimdi hastasın; burada kal, gitme!" diyorlar. Bunun üzerine Eyüp Sultan Hazretleri şöyle buyurmuş: "Beni deveye yükleyin götürün. Şu ayet benim burada kalmama izin vermiyor: ‘(Ey müminler!) Gerek hafif, gerek ağır olarak savaşa çıkın. Mallarınızla ve canlarınızla Allah yolunda cihad edin. Eğer bilirseniz bu sizin için daha hayırlıdır.’ (Tevbe, 9/41)" İşte bu ayet-i kerime Eyüp Sultan Hazretleri’ni İstanbul’a kadar getirmiş. Ayetteki hafif ve ağır olarak savaşa çıkmanın manası; savaş kolay da olsa zor da olsa, aracınız olsa da olmasa da, zayıf da olsanız kuvvetli de olsanız, fakir de olsanız zengin de olsanız, yani sözün özü her türlü kolaylıkta ve zorlukta Allah yolunda hizmet ediniz demektir.

İşte bana hizmet aşkı kazandıran, bu ayet-i kerimeler ve sahabe efendilerimizin her türlü zorlukla mücadele ederek Allah’ın dinine hizmet etmeleridir. Ben de onları örnek alıyorum.

Bir Pakistan seferimiz esnasında Irak ile İran arasında paramız bitti. Öyle ki otobüse binecek paramız yok ve 4 arkadaşız. Irak ile İran arasında Nimetullah hocayı kim tanır? Türkiye’de veya Arabistan’da olsak hadi neyse! Adam belki bir yerde sohbetimizi dinlemiştir de görünce bizi tanır. Fakat burası ne Türkiye ne de Arabistan. Böyle çaresiz kalınca ben bir kenara çekildim abdest aldım ve iki rekat hacet namazı kıldım. Namazın ardından ellerimi açtım ve Rabbim’den yardım istedim. Namazı bitirip arkadaşlara taraf döndüğüm esnada bir adam Pakistanca: "Şey Nimetullah, nereye gidiyorsun?" dedi. Ben de: "Allah’a gidiyorum, nereye gideceğim!" dedim. Adam bana: "Ben anladım ki siz bizim memlekete (Pakistan) gidiyorsunuz. Şayet bilet aldıysanız lütfen biletlerinizi iptal ettirin; siz bizim misafirimizsiniz." dedi. Adamla tanışmaya başladık. Adam Avrupa’dan geliyormuş ve kendisi ticaretle uğraşıyor. Fabrikası için iki tane minibüs almış ve arabalar boş gidiyor. Yüce Rabbim ayağımıza kadar araba gönderdi elhamdülillah. Adam bana dedi ki: "Siz beni tanımasanız da ben sizi iyi tanıyorum. Mekke’de Harem-i Şerif’te sizin sohbetinizi dinlemiştim. Hatta beraberce bir yerde yemek yemiştik." Adamlar da bizi görünce sevindiler tabi. Arabalara bindik ve elhamdülillah bu vesileyle Pakistan’a kadar gittik. Ben Hacet namazından çok istifade ettim. Bu namaza önem verin. Bir sıkıntınız, bir ihtiyacınız olduğunda iki rekat hacet namazı kılın, Yüce Rabbim istediğinizi verir inşallah.

Feyz Dergisi:Efendim, biliyoruz ki Japonya’da birçok hizmet yapıyorsunuz. Bu hizmetlerinizden örnek verebilir misiniz?

Tabi, biliyorsunuz ki bizim dinimizde cemaatle namaz kılmak çok kıymetlidir; bunu iyi kavramak lazım. Özellikle her gün sabah namazına gitmek lazım, sabah namazı çok önemli. Hz. Peygamber Efendimiz bir hadisinde şöyle buyuruyor: "Kim yatsı namazını cemaatle kılarsa sanki gecenin yarısını ihya etmiş gibidir. Sabah namazını da cemaatle kılan kişi gecenin tamamını ihya etmiş gibidir." (Müslim)

Japonya’ya ilk gittiğimiz zamanlarda sabah namazında cami kapalı oluyordu. Biraz gayret edip camiyi sabah namazına açtık. İnsanlara duyuruyoruz, sabah namazında cami açık diye. Bir Pakistanlı Müslüman kardeşimiz bizi evine davet etti. Kendisine, sabah namazına camiye gelmesini tavsiye ettim. O da eviyle cami arasının arabayla 40 dakika olduğunu söyledi. Ben de kendisine: "Bu arabayı Allah sana sabah namazına gelmen için verdi." dedim. Böyle böyle caminin sabah namazında açık olduğunu herkese duyuruyoruz ve insanları camiye davet ediyoruz. Elhamdülillah cemaatimiz çoğaldı. Çeşitli Müslüman ülkelerin konsolosluklardan da cemaate gelmeye başladılar. Namazdan sonra da Kur’an talimi yapıyoruz.

Şimdi Japonya’da bir okul inşaatı yapıyoruz. Anaokulundan başlayıp üniversiteye kadar devam edecek sistemde bir okul. Buna oradaki Müslümanların çok ihtiyacı var. Japonya’ya gelen bekar Müslüman erkekler (Pakistan, Bangladeş, Sri lanka, Afrika, Türkiye, Arap ülkelerinden) Japon kızlar ile evlenip onları Müslüman yapıyorlar. Bu aileler çocuklarını bize getiriyorlar İslam’ı öğrensinler diye. Babaları Müslüman olan şu anda yüz bin çocuk var. İşte bu çocukların eğitimi için bu hizmet çok gerekli. İnşallah Rabbim bizi muvaffak eder.

kaynak:Feyz Dergisi