aSLı

Ahmet b. Hanbel zamanında Irak'da bir cariyenin içine cin girip onu rahatsız ediyormuş. Ahmet b. Hanbel'e dua etmesi için bir elçiyle haber göndermiş. Ahmet b. Hanbel nalinlerini çıkartıp haberciye verdikten sonra, "Bu nalinleri al, cariyenin başı ucunda otur ve orada çarpan cine hitaben de ki; Ahmet seni şu iki hususta muhayyer bıraktı: Ya bu cariyenin yakasını bırakıp gidersin, yahut yetmiş kerre şu nalinleri başına yersin." dedi. Adam Ahmet'in dediği gibi yaptı. Cin cariyenin dilinden "eğer Ahmet isterse ben İrak'ı da terk ederim, başüstüne" deyip çıkıp gitti. Sonra cariye evlendi ve çocuğu oldu. Ahmet b. Hanbel öldükten sonra cin tekrar cariyeye geldi ve rahatsız etti. Bu sefer halife Ebu Bekr el Murzi'ye haber gönderildi. O da nalinle cariyenin yanına gelerek, cariyeyi terk etmesini söyledi. Cin bu defa şöyle dedi: "Bu cariyeyi terk etmeyeceğim, teklifini asla kabul etmiyorum. Sen Ahmet b. Hanbel değilsin. O Allah'a itaat ederdi; biz de bu sebepten ona itaat ederdik."

Alıntıdır.