Sahir

(Ey Resulüm!) O Balık sahibini de, (hatırla!)

Hani, o öfkelenmiş olarak gitmişti de, bizim, kendisini, hiç bir zaman sıkıştır*mayacağımızı, sanmıştı.

Derken, o, karanlıklar içinde (kalıp):

"Senden başka hiç bir İlâh yoktur!

Seni, tenzih ederim.

Gerçekten, ben, haksızlık edenlerden oldum!" diyerek (Allah'a) niyaz etmişti.

Bunun üzerine, biz de, onu(n duasını) kabul ettik.

Kendisini, gamdan, selâmete erdirdik.

İşte, biz, iman edenleri, böyle kurtarırız.* [124]

Hani, o, dolu bir gemiye kaçmıştı.

Derken, kur'a çekmiş(ler)di de, mağlublardan olmuştu.

Kınanmış bir halde iken, kendisini, hemen, Balık, yutmuştu.

Eğer, çok teşbih edenlerden olmasaydı, her halde, (insanların) tekrar dirilecek*leri güne kadar, onun karnında kalıp gitmişti!

İşte, biz, onu, hasta olarak, açık bir yere (çıkarıp) bıraktık.

Üzerine, bacağı olmayan cinsten (gölgelik) bir nebat bitirdik.

Onu, yüz bine, Peygamber gönderdik. Hattâ, daha anıyorlardı da.

Nihayet, ona, iman ettiler de, kendilerini, bir zamana kadar geçindirdik. [125]

(Ey Resulüm!) Sen, (şimdilik) Rabbinin hükmünü (bekleyerek) sabret!

O Balık sahibi gibi olma!

Hatırla ki: o, gamla dolu olarak (Rabbine) dua etmişti.

Eğer, Rabb'inden, ona, bir nimet erişmiş olmasaydı, mutlaka, (çıkarıldığı) o çırıl*çıplak yere kınanmış bir halde, atılacaktı!

(Bunun ardından) Rabb'i, onu, seçti de, kendisini, Sâlihlerden yaptı. [126]