Sahir

Hindu kutsal kitabı Bhagavad Gita’nın bir bölümünde, Tanrı Vişnu’nun dünyaya bir Avatar yani bir kurtarıcı bilge olarak yeniden doğar Vişnu insanlığı kurtarmak, kötülüğü yoketmek ve Dharma’yı yani yasayı yeniden oluturmak için gelmiştir çünkü insan toplumu moral ve kültürel değerlerini yitirmiş ve neyin doğru, neyin yanlış olduğundan artık haberdarsizdir. Bu noktada çok açık bir zihinle düşünmemiz gerekir; bütün dinler bir Mesih’in kendi dinleri için geleceğini öngörürken, kendi toplum ve coğrafyalarına göre isimler verirler, bazı isimlerin örtülmüş, aktüel isimlerin değiştirilmiş olasılığı da düşünülmelidir ya da çok çok eskilerde kalan yerel adlar kullanılmıştır. İşte örnekler...

“... İnsanlar merhametli oldukları kadar başkalarına büyük zararlar verebilirler, Kali Çağı, zararlar çağıdır; Kali Çağı’nda rahiplerin evleri olacak, evsizler ahlaksız olacaklar, insan bu çağda öğretmenleriyle alay edecekler, sahte dinler çıkacak ve çok ilgi çekecekler ve iyileri kandırmak için hileler yapacaklar; evlilik çok basitleşecek çünkü kadın ve erkek bunu kabul edecekler. İnsanlar dostluk yaparken yalancı, dolandırıcı olacaklar, ancak iltimas yaparken yüce gönüllü olacaklar, insanlar sadece sağlıklı olduklarında ve hacca gittiklerinde dindar olacaklar... dünya verimsiz olacak, ırmaklar taşacak, kadınlar konuşmaktan fahişeler gibi zevk alacaklar ve düşünceleri kocalarından uzak olacak; düşük sınıflardan doğanların rahip ve yönetici olmalarına karşı çıkılmayacak; yağmurlar bulutlardan düzensiz yağacak; toprak bereketsizleşecek; halk vergilerin altında ezilecek; bal, et ve meyve yerine kökleri yiyecekler; Kali’nin ilk çeyreğinde halk Yaratıcı ile alay edecek; ikinci çeyrekte halk artık Yaratıcı’nın adını hecelemeyecek; üçüncü çeyrekte insanlar melezleşecekler ve dördüncü çeyrekte insanlar aynı düzende olacaklar, ırklar bir hiç olacak; Yaratıcı’yı unutacaklar ve dini çalışmalar kalkacak.” I. Kalki Purana (1;23-38)