İhtiyaçların Te’mini ve Belâların Def’i İçin Büyük Bir Münacaat

EbRuSh · 12-08-2013, 20:47

İhtiyaçların Te’mini ve Belâların Def’i İçin Büyük Bir Münacaat
‎*‎ ‎*‎ ‎*‎
Allah’ım! Bir vecîbe olarak omuzlarıma yüklemeseydin, ben katiyen Sen’in zikrine teşebbüs edemezdim. Sen’i şânına layık şekilde zikretmeye güç yetiremeyeceğime göre nasıl teşebbüs edebilirdim ki! Ben nerede, Sen’i takdîs edecek biri olmak nerede!? Sen’in üzerimizdeki en büyük nimetlerinden biri hiç şüphesiz Yüce Zât’ını zikrini lisanlarımıza akıtman ve Sen’i tenzîh ü tesbîh edip, huzurunda dua dua yalvarmamıza müsaade etmiş olmandır. –Sana bin kere, yüzbin kere, milyonlar kere şükürler olsun!- Rabbimiz, üzerimizdeki nimetini tamamla ve bize tenhada veya bir toplulukta, gece-gündüz, açık ve gizli, rahatlıkta-zorlukta hep Sen’in yâdınla oturup kalkmayı nasip et.. bizi hep dupduru, katışıksız amellerde kullan.. hata, kusur ve günahlarımızı da ince hesaba tabî tutma ve ne kadar varsa hepsini mağfiret buyur!
Allah’ım! Selim kalbler hep Sen’in sevdana tutulmuşlar, farklı farklı gönüller sadece Sen’in marifetin etrafında biraraya gelmişlerdir. Kalbler sadece Sen’i anmakla itmi’nan bulur, his ve heyecanlar da yalnızca Sana vâsıl olunca sükuna ererler. Her yerde sayısız lisanlarla tesbîh edilen Sen; bütün zamanlarda kendisine yönelinip ibadet ü tâatta bulunulan Sen; varlığına bir başlangıç ve son olmayıp her zaman varolan Mevcûd-u Ezelî Sen; çeşit çeşit dillerle kendisine dua dua yalvarılan Sen; bütün kalblerin tâzimle yâd ettiği de yine Sen’sin. Rabbim! Bu zamana gelene kadar zikrinden başka neyi lezzet zannetmişsem; ünsünden hariç hangi şeyde rahat bulduğumu düşünmüşsem, yakınlığının dışında neleri sürûr vesilesi addetmişsem ve Sana tâattan başka ne tür şeylerle meşgul olmuşsam, onların hepsinden dolayı tevbe ediyor, bağışlanma diliyorum.
Ya Rabbelâlemîn! Sen, Kur’an-ı Mübînin’de, “Ey iman edenler! Rabbinizi çok çok zikredin!”, “O’nu sabah-akşam hep tesbîhlerle anın!”, “Siz kendi idrak ve gücünüz ölçüsünde Beni anın ki, daralıp sıkıştığınızda Ben de sizi anayım!” buyuruyorsun. Sen’in bütün beyanların haktır ve biz hepsine “Âmennâ ve saddeknâ!” diyoruz. Bize zikrinden uzak kalmamamızı emrediyor ve ona karşılık şânına yaraşır bir şekilde bizi anmakla şereflendireceğini vaadediyorsun. Ey Zikredenlerin en Güzeli ve Merhametlilerin en Merhametlisi Rabbimiz! Biz Sen’i emrine muvafık bir tarzda zikretmeye gayret ettik ve etmeye de devam edeceğiz. Sen de, ne olur, va’d-i sübhânîni yerine getir ve sürûra susamış bu kapıkullarının gönüllerine bir nebze olsun ferahlık sal!
Amin
‎*‎ Bu dua El-Kulûbü’d-Dâria’nın 639-640. sayfalarında geçmektedir.

12-08-2013, 20:47	#1 (permalink)
EbRuSh Üyelik tarihi: Dec 2013 Mesajlar: 42 Konular: 42 Karma Puanı: 2	İhtiyaçların Te’mini ve Belâların Def’i İçin Büyük Bir Münacaat İhtiyaçların Te’mini ve Belâların Def’i İçin Büyük Bir Münacaat ‎‎ ‎‎ ‎‎ Allah’ım! Bir vecîbe olarak omuzlarıma yüklemeseydin, ben katiyen Sen’in zikrine teşebbüs edemezdim. Sen’i şânına layık şekilde zikretmeye güç yetiremeyeceğime göre nasıl teşebbüs edebilirdim ki! Ben nerede, Sen’i takdîs edecek biri olmak nerede!? Sen’in üzerimizdeki en büyük nimetlerinden biri hiç şüphesiz Yüce Zât’ını zikrini lisanlarımıza akıtman ve Sen’i tenzîh ü tesbîh edip, huzurunda dua dua yalvarmamıza müsaade etmiş olmandır. –Sana bin kere, yüzbin kere, milyonlar kere şükürler olsun!- Rabbimiz, üzerimizdeki nimetini tamamla ve bize tenhada veya bir toplulukta, gece-gündüz, açık ve gizli, rahatlıkta-zorlukta hep Sen’in yâdınla oturup kalkmayı nasip et.. bizi hep dupduru, katışıksız amellerde kullan.. hata, kusur ve günahlarımızı da ince hesaba tabî tutma ve ne kadar varsa hepsini mağfiret buyur! Allah’ım! Selim kalbler hep Sen’in sevdana tutulmuşlar, farklı farklı gönüller sadece Sen’in marifetin etrafında biraraya gelmişlerdir. Kalbler sadece Sen’i anmakla itmi’nan bulur, his ve heyecanlar da yalnızca Sana vâsıl olunca sükuna ererler. Her yerde sayısız lisanlarla tesbîh edilen Sen; bütün zamanlarda kendisine yönelinip ibadet ü tâatta bulunulan Sen; varlığına bir başlangıç ve son olmayıp her zaman varolan Mevcûd-u Ezelî Sen; çeşit çeşit dillerle kendisine dua dua yalvarılan Sen; bütün kalblerin tâzimle yâd ettiği de yine Sen’sin. Rabbim! Bu zamana gelene kadar zikrinden başka neyi lezzet zannetmişsem; ünsünden hariç hangi şeyde rahat bulduğumu düşünmüşsem, yakınlığının dışında neleri sürûr vesilesi addetmişsem ve Sana tâattan başka ne tür şeylerle meşgul olmuşsam, onların hepsinden dolayı tevbe ediyor, bağışlanma diliyorum. Ya Rabbelâlemîn! Sen, Kur’an-ı Mübînin’de, “Ey iman edenler! Rabbinizi çok çok zikredin!”, “O’nu sabah-akşam hep tesbîhlerle anın!”, “Siz kendi idrak ve gücünüz ölçüsünde Beni anın ki, daralıp sıkıştığınızda Ben de sizi anayım!” buyuruyorsun. Sen’in bütün beyanların haktır ve biz hepsine “Âmennâ ve saddeknâ!” diyoruz. Bize zikrinden uzak kalmamamızı emrediyor ve ona karşılık şânına yaraşır bir şekilde bizi anmakla şereflendireceğini vaadediyorsun. Ey Zikredenlerin en Güzeli ve Merhametlilerin en Merhametlisi Rabbimiz! Biz Sen’i emrine muvafık bir tarzda zikretmeye gayret ettik ve etmeye de devam edeceğiz. Sen de, ne olur, va’d-i sübhânîni yerine getir ve sürûra susamış bu kapıkullarının gönüllerine bir nebze olsun ferahlık sal! Amin ‎‎ Bu dua El-Kulûbü’d-Dâria’nın 639-640. sayfalarında geçmektedir.