Sahir

İnanç esaslarına ilâve edilen hususlardan biri de kâfir olan cin*lerin ittifakla Cehennem ateşi ile azab edilmeleridir. Çünkü Allah Teala:

“Muhakkak Cehennemi cinlerle ve insanlarla dolduracağım.” [496]buyuruyor.

Cinlerden müslüman olanlarsa İmam Ebû Yusuf ile İmam Muhammed'e göre Cennetle mükâfatlandırılırlar. Ehl-i Sünnet vel-Ce-maat'a mensup diğer âlimler de bunlara uymuşlardır. Cennet ni*metlerini sayarken Rahman süresindeki şu âyet-i kerime onların bu görüşünü kuvvetlendirmektedir: Allah Teâlâ şöyle buyuruyor:

“Rabbinin huzurunda durmaktan korkan kimse için iki cennet vardır (biri insanlara, diğeri ise cinlere ait.) O halde, Rabbinizin hangi nimetlerini inkâr edersiniz.” [497]

İmam Âzam Ebû Hanife, cinlerin mükâfatlandırılması konusun*da bir şey söylemeyip sükut etmiştir. Çünkü Allah Teâlâ cinler hak*kında:

“Sizi elîm olan azaptan kurtarsın.” [498] buyuruyor. Bu âyette de*vamlı bir sevaptan bahis edilmemekte, sadece azaptan kurtarıl*maları beyan buyurulmaktadır. Bir görüşe göre, cinler için Cehen*nem ateşinden kurtarılmaktan başka bir mükâfat yoktur. Sonra on*lara “Toprak olun.” denilecektir. Ebû Hanîfe Mezheb'nin zahiri, cin*lerin mükâfatlandırılması konusunda sükut etmektir. Öyleki cinler için yemek içmek olmadığı söylenmiştir. Onlar ancak koklarlar. Fa*kat bu görüş sağlam değildir. Çünkü birçok hadislerde bunun hilâ*fına açıklamalar vardır. İmam Âzam için, melekler gibi cinlerin de Cennet'e girmeye müstahak oldukları konusunda sükût etmek bahis konusu değildir. Çünkü Allah Teâlâ Kur'an-ı Kerim'de onların sevabını bildirmemiştir. Biz kesin olarak biliyoruz ki şüphesiz Al*lah Teâlâ, cinlerin de imanlarını zayi etmez, onlara durumlarına uygun olan mükâfatı verir. Kesin bir delil bulunmadığı için İmam Âzam'in bir ey söylememesi zannî delil ile iki taraftan birini tercih etmeğe aykırı düşmez.

Konevı'nin naklettiğine göre, Rüştağni'ye melekler için sevap ve azap olup olmadığından sorulunca şöyle cevap verdi: Evet, onlar için sevap da azap da vardır. Ancak onların azabı insanların azabına eş olmadığı gibi, sevapları da insanların sevapları gibi değildir. Çünkü onların sevapları koklamak suretiyle bir lezzet almaktır. Sonra Al*lah Teâlâ bizim lezzet ve şehvetlerimizi dünyada yiyecek, içecek ve benzeri şeyler olarak tâyin etmiştir. Âhirette de bizlere aynı lezzet*leri ve şehvetleri verecektir. Meleklere gelince Allah Teâlâ, dünyada onlara taat ve ibadeti lezzet yapmıştır. Onların nefisleri bundan hoşlanır. Ondan doyarlar, ondan kanarlar. Âhirette de onların lez*zetleri böyledir.

Şahid ile istidlal ederek söylenen bu söz makbul değildir. Çün*kü meleklerin azab edilmesi İcma-i Ümmet'e aykırıdır. Onların ta*at lezzeti üzerinde bakî kalmalarının kendileri için sevap oluşu açıktır. Fakat bizim sevabımızı sadece zahiri lezzetlere hasretmekse yasaklanmıştır. Çünkü Cennette cennet ehli için, zikir, şükür, çeşitli marifetler ve Allah'a yaklaşmalar sebebiyle hasıl olur ki Al*lah Teâlâ'ya yakınlığın sonu Allah'ı görmektir. Öyle ki bunun lez*zeti yanında diğer bütün lezzetler unutulur.

kaynak: Fıkh-ı Ekber Serhi