Sahir

Cinler, Allah'ın Varlığını Kabul Ederler
Hıristiyanlığın kutsal metinleri olan İncil'lerde ve Pavlus'un Mektupları'nda cinlere geniş yer veriliyor. Yakup'un Mektubu'nda yer alan bir metinde. "Sen Allah'ın bir olduğuna inanıyorsun, iyi ediyorsun, cinler de inanıyorlar vetitriyorlar. Fakat ey boş adam. İmanın ameller olmadan faydasız olduğunu bilmek ister misin?' deniliyor. Hz.İsa , peygamberliğinin bir alameti olarak deli ve mecnunlardan cinleri kovup iyileştirmiştir. Matta İncili'nde Hz.İsa' nın bu özelliğinden bahsedildiği gibi,Luka ve Markos İncili'nde Hz. İsa 'nınMedelli Meryem adlı kadından yedi tane Cin çıkararak onu iyileştirdiğikaydediliyor.
Batı Kültüründe cinlerin genellikle kötü olduğuna ya da cadılar gibi başka kötü güçlerle işbirliği yaptığına inanılıyor. Kimi inanışlara göre cadıların . şeytandan ya da başka bir cadı dan yardıma olarak yanında bulundurduğu cinler vardır. Bunlar kurbağa, köpek, böcek gibi küçük bir hayvan görünümündedirler. Bazen de çeşitli türlerin karışımı olan düşsel yaratıklar biçiminde tasvir edilirler.Bu gibi cinlerin cadı ların gövdesindeki siğil ve erbeni gibi kabartılardankan emerek yaşadığına inanıldığı için. 15 ve 1?. yüzyıllarda Avrupa'da bulunan cadı mahkemelerinde yargılanan suçlu kadınların bedenlerinde bu türden kabartıların bulunması onların suçlu görülmesi için yeterliydi. Çin. Japon, Slav. Sümer, Asur. Hint basta olmak üzere bütün toplumlarda cinler farklı isimlerle anılarak geniş şekilde yer almaktadır, Cinler Asur ve Babil dininde, iyilik veya kötülük yapan yarı insan yan hayvan yaratıklardır. Asur kabartmalarında insan vücudu kuşbaşlı ve kanatlı veya boğa vücutluve insan başlı resimler görülür, İslam öncesi Arap toplumu da, bazıtaş ve ağaçlarla, kuyu. mağara vebenzeri yerlerde insan hayatına tesir eden varlıklara inanıyordu. Dahası cinleri yeryüzünde oturan ilahlar olarak kabul ediyor ve meydana gelen pek çok olayı onların yaptıklarını düşünüyorlardı.
Kurân-ı Kerim'in Saffat Suresi nin 158. ayeti'nde Kureyşlilerin cinlerleAllah arasında soy bağı olduğunu ileri sürdükleri, El-Erıam suresinin 100. ayeti'nde cinleri Allah'a ortak koştukları, Sebe Suresi'nin 41. ayeti'nde ise cinlere taptıkları bildirilmektedir, cahiliye Arapları cinlerin kabile ve gruplar halinde yaşadıklarına, birbirleriyle savaştıklarına, fırtına gibi bazı tabiat olaylarını oluşturduklarına, insanları öldürüp kaçırdıklarına, bazı cinlerin ise insanlara yardım ettiklerine inanıyorlardı. Cahiliyye inanışında çeşitli hayvanların suretlerine girebilen cinlerin, kuytu ve karanlık yerlerde yaşadıkları ve yiyip içebildikleri, ayrıca insanlara bulaşan çeşitli hastalıklar getirdiklerine inanılıyordu. Yine bu inanışa göre deliler de cinlerin musallat olduğu kişilerdi.