Sahir

Hıristiyanlıkta da cinlere inanılır. Hatta insanların bedenine girdiğine veya değişik şekillerde tesir ettiğine inanılır. Bu yüzden insanları onun etkisinden kurtarmak için cinlere önem verilmiş, kilisede cin çıkarma ayinleri bile düzenlenmiştir. Bu konu gerek İncillerde gerekse Pavlus?un mektuplarında oldukça fazla yer tutar. Hz. İsa?nın delileri veya cin çarpmış kişileri mucize yoluyla iyileştirmesinin bunda büyük rolü olduğu açıktır. Yakub?un Mektubu?nda, cinlerin Allah?ın varlığını ve birliğini kabul ettikleri kaydedilmektedir:

?Sen Allah?ın bir olduğuna inanıyorsun; iyi ediyorsun; cinler de inanıyorlar ve titriyorlar. Fakat, ey boş adam, imanın ameller olmayınca, faydasız olduğunu bilmek ister misin??(1)

Bu ifadeler, o dönemdeki Hıristiyanların, cinlerin Allah?ın emir ve yasaklarından sorumlu olduklarına inandıklarını göstermektedir. Yine Hıristiyanlara göre Hz. İsa, deli ve mecnun ve saralı olan kimselerden cinleri kovup çıkarmış ve onları peygamberliğinin bir alameti olarak iyileştirmiştir.(2)

Hıristiyanlık, cinlere tapınmayı yasaklamıştır. Pavlus: ?Fakat diyorum ki, milletler kurban ettikleri şeyleri Allah?a değil, cinlere kurban ediyorlar; cinlerle iştirak etmenizi istemem". (7) demektedir.

Hıristiyanların kutsal metinlerinden cinler hakkında olumsuz görüş sahibi olduğu anlaşılmaktadır. Onlara göre, cinler murdardır, sapıklığa, küfre, dalalete çağırırlar ve Cehenneme gitmeye layıktırlar. İslami görüşün aksine, cinleri tek sınıf olarak görmektedirler ki, o da kafir cinlerdir. Halbuki, Hz. İsa?ya iman eden, imana destek olan cinlerden de bahsedilmektedir.

(1) Yakub?un Mektubu, 2/19-20.
(2) Matta, 4/24; 9/32-34; 12/22-29; 17/14-20
(3) I. Korintoslulara Mektubu, 10/20-21.