Hun

Affetme Medİtasyonu:

Affetme, ruhsal arınmanın hem başlıca aracı hem de amacıdır. Affetme tüm deneyimlerimizin sevgiye dönüştüğü noktadır. Sevgiye dönüşen her deneyimin karmik döngüsü de sona erer. Yani geçmişte ekilen bir enerji artık sevgiye dönüşmüştür. Böylelikle bu deneyimin tekrar yaşanmasına gerek kalmaz. Sık sık "Geçmişini affetmeyen, geleceğini de yaratamaz."

Affetme sırttaki bir küfe gibidir. Ancak sevgiye dönüştüğünde boşalabilir. İşte, geçmişimizde kızdığımız her olay ve kişileri, affetmediğimiz sürece sırtımızdaki küfelerde taşıyoruz. Onları affetmek demek, kendi yüklerimizden kurtulmak deme
Şimdi Kaydetktir. Bıraktığımız her öfke için Evren'de tek bir karşılık vardır, o da sevgi.

Birini affedememe nedenimiz, o kişinin bizim korkularımızı tetiklemesindendir.

Günde bir kere düzenli olarak korkularınızı çalıştığınızda, korkularınız her geçen gün dozu azalarak bitecek ve böylece o kişiyi affetmeniz kendiliğinden kolaylaşacak, hatta kendiliğinden olmuş olacak.

Affettirmeyen korkudur.
Birini "asla affedemem" diyorsanız, o kişi sizin korkularınızı tetiklemektedir.

O kişinin sizde hangi korkuları harekete geçirdiğini bulup düzenli çalışın. Bakın o zaman en "affedemem" dediğiniz kişiyi bile nasıl kolay affedebileceksiniz. Affetmek, o kişiyi onaylamak, "Oh ne iyi yaptın, iyi ki yaptın" demek değildir. Ona gidip sarılıp "Canım bak, ben seni affettim biliyor musun" demek hiç değildir. Zaten bunları yapmayın.

Affetmek, içte olan bir harekettir; içte dönen ve yaşanan bir enerjidir.

Affetmek, kendi yolunuzu açmak, sırtınızdaki yükleri bırakmak, kendi hayrınıza bir adım atmak demektir çünkü affetmediğiniz her bir an, siz kendi sırtınızdaki o yükü taşımaya devam ediyorsunuz demektir.

Affetmek, kendini sevmek demektir.

Kendinizi de affedin.

Siz sadece deneyim yaşayan, bu dünyada öğrenimde olan, her halinizle son derece değerli bir ruhsunuz. Allah davrandığınız gibi davranmanıza izin veriyor da siz niye vermiyorsunuz? Öyle yapmanızı istemeseydi, öyle davranmanız bütünün en yüce hayrına olmasaydı, Allah muhakkak size engel olmaz mıydı? Engel olmadıysa bu demektir ki, O, size izin verdi, tüm davranışlarınız için sizi sevdi. Siz de ona katılın ve kendinize izin verin. Siz de kendinizi tüm davranışlarınız için sevin ve onaylayın.
Dünya bir okul. Deneyim okulu. Ve biz burada öğrenimdeyiz. Hata yok ki. Öğrenim sürecinden geçmekte olan çok tatlı bir çocuk var sadece.
Kendinizi işte böyle görün. En "göremem" dediğiniz durumlarınız için bile. Kendinizi affetmezseniz başkalarını çok daha zor affedersiniz. Kendini sık sık suçlayan, yargılayan, kendine kızan bir yapınız varsa, her gün bir kere suçlanma korkunuzu çalışıp, bir kere de kendini affetme meditasyonu yapın.

Ve gün boyu içinizden ya da tercihen yüksek sesle:

"Ben kendimi yaptığım ve yaşadığım her şey için onaylıyorum"

bilinçaltı tekrarını bol bol yapın.
Kendi yolunuzu bu şekilde kendiniz açarsınız.
Herkes kendi yolunu kendi açar; kendi yolunu kendi yapar.
Su olmaya doğru akar.

Rahat ettiğiniz bir şekilde oturun. Tam göğsünüzden derin bir nefes alıp verin. Gözler kapalı, yüksek sesle ya da içinizden şöyle söyleyin:

Benim suçlanma korkum var.
Ben suçlanma korkumu kabul ediyorum.
Ben suçlanma korkumu şu anda sevgiye dönüştürmeye niyet ettim.
Ben suçlanma korkumu seviyorum.

Şimdi sanki kalp bölgenizden pek çok kapağın açıldığını ve içinden pembe suların, pembe ışıkların, pembe çiçeklerin... çıktığını imgeleyin. Bir süre kendinizi sadece bu toz pembeliğe bırakın. Yaratabileceğiniz en güzel pembeyi yakalayın. Pembe, evrendeki saf ve koşulsuz, gerçek sevginin rengini temsil eder. O yüzden kalbimden pembe rengi çıkarıyorum. Korku meditasyonu bu kadar. Kalbinizden çıkardığınız pembe renkle bedeninizdeki korku enerjisini sevgi enerjisine dönüştürüyorsunuz. Kendinizde tespit ettiğiniz her korkunuzu arka arkaya, arada derin bir nefes alıp vererek, bu şekilde çalışabilirsiniz. Bu meditasyonu her korkunuz için günde bir kere yapmanız yeterli.

Ben yaptığım ve yaşadığım her şey için kendimi onaylıyorum.
Ben yaptığım ve yaşadığım her şey için kendimi onayladığımı kabul ediyorum.
Ben yaptığım ve yaşadığım her şey için kendimi onayladığımı biliyorum ve inanıyorum.
Ben yaptığım ve yaşadığım her şey için kendimi onayladığım için kendimi takdir ediyorum.
Ben yaptığım ve yaşadığım her şey için kendimi onayladığım için şükrediyorum.

Bu olumlamayı gün boyu olabildiğince çok tekrar edin. Bu cümleler sonlarındaki sözcüklerden dolayı enerji olarak yüksektir.

Kendini Affetme Meditasyonu:

Gözleriniz kapalı, rahat bir şekilde oturun. Derin bir nefes alıp verin. Kendi görüntünüzü, tüm bedeninizi gözünüzün önüne getirerek yüksek sesle ya da içinizden ona bakarak şöyle söyleyin:

Ben seni affetmeye niyet ettim.
Ben seni affetmeyi kabul ettim.
Yaptığın ve yaşadığın her şey için ben seni onaylıyorum.
Yaşadığın her şey senin kendi seçimin.
Verdiğin her karar senin kendi seçimin.
Ben seni tüm kararların ve seçimlerin için onaylıyorum.
Seni bir başkasının onaylaması gerekmez.
Ben seni onaylıyorum.
Yaşadığın her şeyin ruhsal gelişimin için bir deneyim
olduğunu kabul ediyorum.
Seni bu yolda sevgiyle serbest bırakıyorum.
Seni seviyorum.
Seni affediyorum.

Şimdi kalbinizden kendi kalbinize pembe ışıklar yollayın. Pembe ışıkları giderek yoğunlaştırın ve tüm bedeninizi pembe sularla yıkayın. Görüntünüze pembe kıyafetler giydirin. Ona sarılın. Ona dokunun. Onu sevdiğinizi hissettirin.

Ben seni seviyorum.

Sonra onu sevgiyle serbest bırakın. Siz pembeleri yolladıkça yüz ifadenizdeki yumuşamayı fark edebilirsiniz. Derin bir nefes alıp verin ve gözlerinizi açın.

Ben kendimi yüreğimde affediyorum.
"Olduğum gibi olduğum için" kendimi seviyorum.
Her halimle ben, muhteşemim Başkasını Affetme Meditasyonu:

Affetmeye niyet ettiğiniz kişinin görüntüsünü imgeleyin. Kalbinizden onun kalbine pembe ışıklar yollamaya başlayın. Ona bakarak yüksek sesle ya da içinizden şöyle söyleyin:

Ben seni affetmeye niyet ettim.
Ben seni şu anda affetmeyi kabul ettim.
Seninle yaşadığım her şeyi tam olduğu haliyle kabul ediyorum.
Seninle yaşadığım her şeyin benim deneyimim olduğunu kabul ediyorum.
Seninle yaşadığım her şeyin benim en yüce hayrıma ve
en yüksek ruhsal gelişimim için olduğunu kabul ediyorum.
Seninle yaşadığım her şey için şükrediyorum.
Bu dünyada oyun arkadaşım olduğunu kabul ediyorum.
Benim en yüce hayrım ve en yüksek ruhsal gelişimim için hayatıma bu şekilde girmeyi kabul ettin. Varlığına şükrediyorum.
Bu yolda seni sevgiyle serbest bırakıyorum.
Ben kendimi senden özgürleştiriyorum.
Seni affediyorum.
Kendimi affediyorum.

Şimdi kalbinizden çıkan pembe ışıkları iyice yoğunlaştırın. Tüm bedenini pembe sularla yıkayın. Ona pembe kıyafetler giydirin. Yanına gidip ona sarılın. Ona dokunun. Onu pembe ışıklar altında bırakın. Yüzündeki değişimleri izleyebilirsiniz. Derin bir nefes alıp verin ve gözlerinizi açın.

Affetmeye niyet ettiğiniz kişiyi tamamen affettiğinizi hissedene kadar -her gün bir kere olmak kaydıyla- bu meditasyonu yapmaya devam edin.






alıntı

zeinarda

"Geçmişini affetmeyen, geleceğini de yaratamaz."


Ben seni affetmeye niyet ettim.
Ben seni affetmeyi kabul ettim.
Yaptığın ve yaşadığın her şey için ben seni onaylıyorum.
Yaşadığın her şey senin kendi seçimin.
Verdiğin her karar senin kendi seçimin.
Ben seni tüm kararların ve seçimlerin için onaylıyorum.
Seni bir başkasının onaylaması gerekmez.
Ben seni onaylıyorum.
Yaşadığın her şeyin ruhsal gelişimin için bir deneyim
olduğunu kabul ediyorum.
Seni bu yolda sevgiyle serbest bırakıyorum.
Seni seviyorum.
Seni affediyorum.



Ben seni affetmeye niyet ettim.
Ben seni şu anda affetmeyi kabul ettim.
Seninle yaşadığım her şeyi tam olduğu haliyle kabul ediyorum.
Seninle yaşadığım her şeyin benim deneyimim olduğunu kabul ediyorum.
Seninle yaşadığım her şeyin benim en yüce hayrıma ve
en yüksek ruhsal gelişimim için olduğunu kabul ediyorum.
Seninle yaşadığım her şey için şükrediyorum.
Bu dünyada oyun arkadaşım olduğunu kabul ediyorum.
Benim en yüce hayrım ve en yüksek ruhsal gelişimim için hayatıma bu şekilde girmeyi kabul ettin. Varlığına şükrediyorum.
Bu yolda seni sevgiyle serbest bırakıyorum.
Ben kendimi senden özgürleştiriyorum.
Seni affediyorum.
Kendimi affediyorum.


Zor ama gerekli..........Sağol....