Gecenin ayazı üşüyor.
Artık umudumu kestim sevginden,
Vazgeçtim bu yüzden,ümitlerimden
Evimden, barkımdan tüm benliğimden,
Çünkü anlayamayacağın
Kadar üzmüştün beni,
Aç kıvranırken bana uzatılan
Bir parça ekmeğimden,
Beni ayazda koruyan o siyah parkemden,
Çok sevmiştim seni.
Lakin ateşe attım, yetmedi ki
Umutlarımıda attım üstüne, birde hayellerimi
Yaktım ve ısındım,
Hayır,hayır avutmuyorum kendimi
Artık gecenin ayazı titretmiyor bedenimi,
Dudağımdaki ıslığın melodisi donuyor sadece
Ben üşümüyorum sokakların ayazı üşüyor,
Soğuktan değil yokluğunun çaresizliğinden
Titriyor dudaklarım,
Birde güneşi bir daha görememektendir.
İçimdeki korkularım,
Çucukluğum aklıma geliyor çaresizce ağlarken,
Gözyaşları donmaz derler ya hani,
Nasıl donsun içim bu denli yanarken,
Ben üşümüyorum,
İçimdeki gecenin ayazı üşüyor sadece...Alıntıdır.
|