elbetteki başımıza gelen sıkıntılara karşı allaha sığınıcaz ama bu yazıda anlam veremediğim nokta mesela hayatta kendimizle ilgili sonucu güzel olacağı temennisiyle bir karar veriyoruz ve bu karar sonrası biz ummadığımız şekilde sıkıntı yaşamaya başlıyoruz, bu sıkıntıyı allah mı bize vermiş oluyor, yoksa kendimiz mi seçmiş oluyoruz...
bir diğer nokta ise paragrafta geçen hikayede adam başkalarının hastalığını iyileştiriyor ama kendi hastalığına dokunmuyor, bir söz vardır eşşeğini önce sağlam kazığa bağla sonra bana emanet et diye, bu beden bize emanet olduğuna göre ona iyi bakmamız gerekiyor ve hastalık karşısında imkan varken iyileşmek için çaba sarfetmemek günahtır bence.
evet yorumlarını bekliyorum
