Ruhani - Hz Ali (r.a.)'in ALLAH inanci

Hamd, Allah'a ki övenler onu layikiyla övemezler; nimetlerini sayip dökenler, onlari söyleyip bitiremezler; calisip cabalayanlar, hakkini eda edemezler. Öyle bir ma'buddur ki derin düsünceler onu idrak edemez; akil-fikir, denizine dalanlar, zatinin künhüne eremez. Bir sinir yoktur ki sifatini sinirlayabilsin; bir vasif yaratilmamistir ki zatina layik bulunsun. Yoktur ona sayili bir an; yoktur onun icin ertelenmis bir zaman. Yaratilanlari, kudretiyle o yaratmistir; rüzgarlari, rahmetiyle o estirmistir; yarattigi yer yüzünü, kayalarla percinlemis, pekistirmistir.
Dinin evveli onu tanimaktir. Taniyisin kemali, onu tasdik etmektir. Tasdik edisin kemali, onu bir bilmektir. Bir bilisin kemali, ona karsi öz dogruluguna ermektir. Öz dogrulugunun kemali onu noksan sifatlardan tenzih etmektir. Cünkü bilmek gerekir ki ne sifat söylenirse söylensin, o sifatla vasfedilemez; her sifat, vasfedilenden gayridir; onunla bilinemez.Vardir, yaratilmaksizin. Mevcuttur, yokluktan var olmaksizin. Her seyle biledir, beraber degil. Her seyden gayridir, ayri degil.Esyaya hulul etmez ki ordadir densin; esyadan ayri degildir ki aykiridir, ayridir denebilsin.
Öyle bir evveldir ki O'ndan önce hicbir var yoktur; öyle bir ahirdir ki O'ndan sonra hicbir var yoktur. Gözbebeklerini, zatini görmekten, künhünü anlamaktan aciz kilmistir. Zatina nisbetle bir cag yoktur ki halden hale dönsün, bir mekani yoktur ki ordan ayrilip bir baska yere gitmesi mümkün görünsün.
Bilirim, bildiririm ki Allah'tan baska yoktur tapacak; ortagi yoktur, birdir ancak. Bu bilis, bildiris, sinanmis olarak candandir, gönülden; inanci halistir, özden. Sag kaldikca ona yapisir, sariliriz; ugradigimiz korkulardan onunla aman buluruz. Bu inanctir iman icin gerekli olan, lütfe, ihsana baslangic bulunan; Rahman'in raziligini saglayan; seytani sürüp kovan.
Taniklik ederim, bilirim, bildiririm ki seni, yarattiklarinin, birbirinden ayri uzuvlari gibi uzuvlara sahip sanip onlara benzeten, hikmetinle ete, deriye bürüdügün kemiklere benzer seylere sahip sanan, sana cisim isnad eden, seni tanimaya dair icinden gecen düsünceleri bir seye baalayamamis, gönlü, esin, örnegin olmadigina dair tam bir inanca ulasamamistir.
Uludur, kutludur O Allah ki yüce himmetler bile onu idrak edemez; en dogru ve temiz anlayislar bile onun künhüne eremez. Bir evveldir ki evveline bir ön olamaz; bir ahirdir ki sonuna bir son bulunamaz.
(Di'lib-i Yemani, "ya Emir'el-Mü'minin, rabbini gördün mü" diye sorunca, "görmedigime kulluk mu ederim buyurdular." Nasıl gördün onu sorusuna karsilik da buyurdular ki):
Onu gözler, apacik görüsle göremez; fakat gönüller, İman gercekleriyle görür. O, her seye yakindir, fakat onlarla birleserek degil. Her seyden ayridir, fakat onlara zit olarak degil. Söyleyicidir, fakat düsünerek, dille, damakla degil. İrade edicidir, kasitla, azimle değil. Esyayi yapandir, yaratandir, aletle degil. Latiftir, gizlilikle vasfedilemez. Büyüktür, irilikle degil. Görücüdür; duyguyla tavsife imkan yok. Aciyicidir, gönül yumusakligiyla tarifine imkan yok.Yüzler, onun ululugu karsisinda egilmistir, alcalmistir; gönüller, onun korkusuyla dolmustur, titrerdurur.
Sehadet ederim ki Allah tam adalet sahibidir; adaletle muamele eder; tam hikmetle hükmedendir, hakla batili tefrik eyler ve sehadet ederim ki Muhammed, O'nun kuludur; kullarinin ulusudur.