çin kültüründe simya
 

Simyanın başlangıç dönemlerine ilişkin manuskriptlerin en zenginleri Çin'dedir. Orada bu başlangıcın Avrupa'dan ve Önasya'dan önce olduğu anlaşılmaktadır. Her şeyden önce orada simya bilgisinin kökeni metalurjide değil ondan çok daha eski bir sanatta Tıp'ta bulunmaktadır. Çin tıbbında bir ölümsüzlük inancı vardır ve bu MÖ VIII. yüzyıla kadar uzanmaktadır. MÖ IV. yüzyılda da bir Ab-ı Hayat (Yaşam İksiri Bengisu) kavramı ortaya çıkmaktadır.

Çin simyasına ilişkin bilinen en kapsamlı kaynak 1023 tarihli bir kitaptır. "Yün Çi Çi Çien" (Kuşkulu Bir Torbadaki Yedi Levha) adını taşıyan bu kitabın içindeki bilgiler hemen bütün simya kaynaklarına referans vermektedir. Yine Çin'in bilinen ilk Simyacısı "Pao p'u tzu" isimli bir eseri olan ve MÖ 283-343 yıllarında yaşamış olan Ko Huıng'tur. Bunda gizemli iksirlerden söz eden iki bölüm bulunmaktadır ve bu iksirlerin çoğu cıva ve arsenik bileşiklerine dayalıdır. Çin simya kitaplarının en ünlüsü ise "Tan çin yao çüeh" (Simyanın Büyük Sırları)adını taşımaktadır. Sun Ssu Miao tarafından MS 600 yıllarında yazılmıştır ve cıva kükürt arsenik ve bunların çeşitli tuzlarından oluşan iksirlerinden sözetmektedir. Kitap değerli madenlerindüşük değerli taşlardan elde edilişinden de sözetmektedir.