Maskeli Kadın
 

Boğuluyorum aldığım her nefesimde,
Hayatın kuklası gibiyim adete,
Suratıma çizilmiş bir gülümseme, Seyircilerin kahkahaları bir tokat gibi çarpıyor suratıma,
Yüreğim gülümsüyor acıyla herkese, Mutlu sanıyorlar beni,
Mutluyu oynamaktaki mecburiyet kanatıyor gözlerimi,
Yanlızım bu sahnede,
Protokoldeki gizemli kişiyle çarpışıyor yakarışlarım,
Alın beni bu sahneden,
Perde kapanmadan, çocukluğumu,acılarımı karanliğimi görüyorum sizde,
Maskeme aldanmayin,
Çizdiler bu mutlu maskeyi bana, mecbur biraktilar kahkaha atmayi bana,
Yüreğim içim nasılda agliyor bir bilseniz,
Geceleri hüzünun komple sardigini, Goz yaşlarımın gorusumu bugulastirdigini bir bilseniz,
Hoş bilseniz ne olur ki!
İçimde kirlenmemiş bir ask var, Sadece bana ait bu ask,
İçimde öyle pismanliklar varki,
Hiç biri bana ait değil,
Başkalarının resimleri.
Ölümün tek çare olduğunu biliyorum, Fakat ölümü tanimiyorum ki,
Ya ölüme de mutluluğu cizdilerse? Başka çareniz varmi?
Perde kapanıyor karanlık beni hapsediyor, hoşçakal gizemli adam!
N.Ö ( Aaro'damned )
Kendi şiirimdir.