Bireysel Narsisizm
 

Narsisizm genel olarak, kişinin kendi ruhsal ve bedensel benliğine ya da kimliğine aşırı bir bağlılık ve beğeni duyması, kendi kendisini beğenmesi, kendi kendine hayran olması anlamına gelmektedir (Felsefe Sözlüğü; Ahmet Cevizci). Narsisizmin kendini beğenmişlik, ben-merkezcilik, başkalarının yaşadıklarına ve onlara yaşattıklarına duyarsızlık gibi birçok özelliğini yukarıda anlattığımız öyküde görebilmekteyiz.
Sigmund Freud “Narsisizm Üzerine” adlı makalesinde, narsisistik kişinin, sevgi objelerini aşağıdaki ölçütlere göre seçtiğini anlatmıştır:
a- Kendisinin ne olduğu,
b- Kendisinin vaktiyle ne olduğu,
c- Kendisi ne olmak isterdi,
d- Vaktiyle kendisinin parçası olmak isteyen biri.
Bir yazar eski bir dostuna rastlar, uzun süre ona kendinden söz eder; sonra da şöyle der: “Hep kendimden söz ettim. Şimdi senden söz edelim. Son kitabımı nasıl buldun?” Bu kişi sadece kendisiyle uğraşan, başkalarına ancak kendisini çağrıştırdığı zaman ilgi duyan insanlara çok güzel bir örnektir. Fıkrada da görüldüğü gibi basit narsist eğilimlerini gündelik hayatta rahatça görebiliriz. Çoğu zaman bu kişiler yardımsever ve iyi yüreklidirler; ama bu davranışlar öyle görünmek istediklerindendir. Yani amaç gerçekten yardım etmek değil böyle davranarak insanları kendilerine hayran bıraktırmaktır.