musemma

Evlilik,
Inanmadigim halde icerisinde 17 seneyi bitirdigim bir kurum benim icin....
17 sene de (abartmiyorum) 40 cift arkadasimin son verdigi kurum
ayni zamanda da...
Evliligimin bu kadar uzun surmesinin gizi belkide kuruma inanmamaktan geciyor.
Evliligi toplumun dayattigi sekilde yasamamaktan...
Nedir bu dayatmalar?
Erkegin muhakkak kadindan yasca buyuk olmasi, egitim
seviyesinin erkegin lehine yada en azindan esit olmasi bunlarin sadece ikisi...
Olmaz,yurumez diyor toplum...
Erkek yasca buyuk olmali ki,kadina "hot" dediginde oturmali kadin... Yada yumusatiyorlar; efendim
kadin erkekten once coktugu icin (hani dogum felan) kucuk olmaliymis yasi... Egitimde de boyle... Kadinin cok okumusu bilmis olurmus, evde kalmak mis layiki....

ESIM BENDEN 2 YAS BUYUK; Ne "hot" dememe gerek kaldi 17 senede, ne de benden once coktu... Yillar icinde ben yaslandikca o genclesti, "oo omer bey kapmisiz citiri" esprilerine muhattap dahi oldum.
ESIM 3 UNIVERSITE BITIRDI; ben bi taneyi 9 senede bitirdim...
Ne o bana bilmislik tasladi, ne ben ona ezik baktim...
Kulaga gelen muzik tekse de, onu olusturan notalar farklidir der Halil Cibran... Bunu unutmadik biz. Ben konusurken o dinledi, Ben dinlerken o konustu 17 sene. O ofkeliyken ben, ben ofkeliyken o "haklisin bitanem..." dedik, ofke bitip firtina duruldugunda "ama bide boyle dusun" de dedik fikrimizi savunurken.
Farkli insanlar olarak gormedik birbirimizi, ayni amac icin savasan
neferlerdik bu hayatta... Asla bilmedik ne kadar para kazandigimizi,ortak cuzdanimizdan gerektigi kadar aldik...
Ne kadar calarsa calsin masanin ustunde telefonu, kim bu saatte arayan karsi cins diye sorgulamadik da ama...
Sevginin en buyuk dostuydu bizim icin "guven"... Ve guvenin ardina saklanmis bir "saygi" vardi daima...
Ne kavgalar, ne badireler atlattik 17 senede... Eee ulkeler neler
gordu,biz cekirdek aile mi sutliman yasayacaktik... Oyle bir girdik ki birbirimize, ben ilk kez odamin disinda yattim bi gece, misafir odasinda... Gece yarisi kapi acildi, esim "ne yapiyosun burda" diye sordu kapinin esiginden, "uyuyorum" dedim buz gibi bi sesle.....Gitti,gelmesi 1 dakikasini almisti elinde yastikla... "kay yana" dedi daracik yatakta. "ne yapiyosun?" dedigimde "benim yerim senin yanin, sen gelmezsen ben gelirim" dedi... Anladim ki o gece, en uzun kavgamiz yat
saatine kadar surecek... Ve bence dogrusu da bu... Ozen gosterdik o gunden sonra, evin her yerinde kavga ettik, yatak odamiz haric... Kirsakda zaman zaman kalplerimizi, asla kin tutmadik birbirimize...
Toplum kurallariyla oynasaydik bu oyunu belki de 41inci cift olacaktik o listede... Ama oyunun kurallarini biz koyduk... Nede olsa bizim oyunumuzdu, oynanan...

Evlilik;
Hesapsiz icine dalinmasi gereken bir oyun bence... Topluma kulaklarini tikayarak hemde... Ne benim, ne de bizim sozlerimizle... Sadece gonlunuzden gectigince...

Dedigi gibi Ataol Behramoglunun; "...Yasadiklarimdan ogrendigim bir sey var:
Yasadin mi buyuk yasayacaksin, irmaklara,goge,butun evrene karisircasina
Cunku omur dedigimiz sey, hayata sunulmus bir armagandir Ve
hayat,sunulmus bir armagandir insana. CAN DÜNDAR...

__________________

la ilahe ente sübhaneke inni küntü minezzalimin