Sahir

Peygamber (sa)’in sahabilerinden birisi olan Ubeydb Ha-lid es-Sülemi’den (rivayet olunmuştur)
Musannif Ebû Dâvud diyor ki: Şeyhim Müsedded, bu hadisi ba*na) bir defasında (merfu olarak) Peygamber (sa)’den diye, sonra bir defasında da (mevkuf olarak) Ubeyd’den diye rivayet etti
(Peygamber Sallallahü aleyhi ve sellem ya da Ubeyd): “Ansızın ölmek (Allah’ın ruhu) öfke ile almasıdır” buyurdu[114]

Açıklama

İbn Ebî Şeybe’nin Müsannefinde Aişe ve Abdullah b Mes’ud (ra)Man tahric edilen bir hadisi şerifte “Ansızın ölüm, mü’m in için rahatlık, facir ve fasık için de gazap alametidir” buyurulmuştur Ahmed b Hatibe!’-in Müsned’inde Rasûl-ü Ekremin yıkılmaya yüz tutmuş bir duvarın yanın*dan geçerken süratlenip “Ansızın ölümden hoşlanmam” buyurduğu rivayet edilmektedir[115] Bu haberlerin arasını telif için sarih, İbn Battal “Ani ölüm vasiyyet etme imkanı bırakmadığı ve ahiret hazırlığı için tevbe ve istiğfar gi*bi güzel amellere fırsat vermediği için iyi görülmemiştir Yoksa aslında ani ölüm çirkin değildir Hatta ahiret için hazırlıklı bir mü’min için iyi bir so*nuçtur”[116]
Hattabî’nin de ifade ettiği gibi, her ne kadar mevzumuzu teşkil eden bu hadis-i şerif, Ubeydullah b Halid es-Sülemi’den mevkuf olarak rivayet edilmişse de, bu hadisin mevkuf oluşu hadisin sıhhatine zarar vermez Çün*kü bu mevzu, bir ictihad meselesi olmayıp doğrudan doğruya Hz Peygam*berin açıklamasıyla anlaşılabilecek bir mesele olduğundan bu sözün-Hz Ubeyd b Halid’in kendi şahsi görüşünü yansıttığı düşünülemez
Ayrıca Hafız Münzirî bu hadisin ravilerinin güvenilir kimseler olduğu*nu söylemiştir