Ruhani - İsm-i Rahman

İsm-i Rahman Duası

Bismillâhirrahmânirrahim

Sübhâneke yâ Allâh Teâleyte yâ Rahmânü. Ecirna minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Rahıymü. Teâleyte

yâ Kerîmü. Ecirna minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Evvelü. Teâleyte yâ Âhıru. Ecirnâ minen nâri bi

afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Latıyfü. Teâleyte yâ Habîru. Ecirna minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ

Kaviyyü. Teâleyte yâ emînü. Ecirna minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Muhyî. Teâleyte yâ Mümîtü.

Ecirna minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhaneke yâ Karîbü. Teâleyte yâ Rakıybü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ

Mücîru. Sübhâneke yâ Hamîdü. Teâleyte yâ Mücîdü. Ecirna minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Bâkıy.

Teâleyte yâ Hakku. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Mübînü. Teâleyte yâ Şekuru. Ecirnâ minen

nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Habîru. Teâleyte yâ Kebîru. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru.

Sübhâneke yâ Ğafuru. Teâleyte yâ Şekuru. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Müteâli. Teâleyte

yâ Fe’âlü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Vâhıdü. Teâleyte yâ Mâcidü. Ecirnâ minen nâri bi

afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Vehhâbü. Teâleyte yâ Razzâku. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke

yâ Kâimü. Teâleyte yâ Kayyûmü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Mu’tıy. Teâleyte yâ Semiy’u.

Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Besıyru. Teâleyte yâ Nesıyru. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ

Mücîru. Sübhâneke yâ Alîmü. Teâleyte yâ Halîmü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Azıymü.

Teâleyte yâ Hakîmü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru Sübhâneke yâ Tâhiru. Teâleyte yâ Mütahhiru. Ecirnâ

minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Cemîlü. Teâleyte yâ Celîlü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru.

Sübhâneke yâ Mâlikü. Teâleyte yâ Kuddusü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Müıynü. Teâleyte

yâ Mübînü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Azîzü. Teâleyte yâ Hafîzu. Ecirnâ minen nâri bi

afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Mütekebbiru. Teâleyte yâ Müsavviru. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru.

Sübhâneke yâ Muktediru. Teâleyte yâ Mükaddimü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Kâbidu.

Teâleyte yâ Bâsitu. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Sültânü. Teâleyte yâ Deyyânü. Ecirnâ

minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Hannânü. Teâleyte yâ Mennânü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ

Mücîru. Sübhâneke yâ Refiy’u. Teâleyte yâ Şefiy’u. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Veliyyü.

Teâleyte yâ Kaviyyü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Müızzü. Teâleyte yâ Müzillü. Ecirnâ

minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Ehadü. Teâleyte yâ Samedü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru.

Sübhâneke yâ Kahhâru. Teâleyte yâ Ğâffâru. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Ferdü. Teâleyte

yâ Vitru. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Muhsıy. Teâleyte yâ Mübdiü. Ecirnâ minen nâri bi

afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Allâmü. Teâleyte yâ Selâmü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ

Hayyü. Teâleyte yâ Kayyûmü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Kadîru. Teâleyte yâ Habîru.

Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Hafıyzu. Teâleyte yâ Mühıytu. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ

Mücîru. Sübhâneke yâ Kâdiru. Teâleyte yâ Kâhiru. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Tevvâbü.

Teâleyte yâ Vehhâbü. Ecirnâ minen nâri bi afvike yâ Mücîru. Sübhâneke yâ Âhiyyen Şerâhiyyâ. Teâleyte lâ ilâhe

illâ ente. İllâ billâhil aliyyil azıym. Sübhâneke yâ zel celâli vel ikrâmi ve sallellâhü alâ seyyidinâ Muhammedin ve

âlihit tayyibînet tâhirîn.

İsm-i Rahman Duası’nı Okumanın Fazileti

Bir gün Resulü Ekrem mescitte otururken Cebrail (a.s.) geldi. Efendimize şöyle dedi: “Cenabı Hak selam gönderdi. Bir hediye verdi. Bu hediye senden önce gelip geçen hiçbir Peygambere verilmemiştir.” Efendimiz de Cebrail (a.s.)’a şöyle dedi:

“Kardeşim Cebrail! Bu duayı okumanın sevabı ne kadardır?”

“Ya Muhammed! Eğer bütün denizler mürekkep, melekler ve insanlar kâtip, ağaçlar kalem olsaydı, bu duanın sevabını yazamazlardı. Ya Muhammed! Arş-ı Azam’ı taşıyan melekler bu duanın gücü ile taşırlar. Ben de bu duanın kuvveti ile semaya çıkar, yere inerim. Azrail (a.s.) bu duanın gücü ile canları alır.

Bu dua Cennet’in kapısında yazılıdır. Kim bu duayı okursa dünyanın ve Ahiret’in belalarından emin olup, ani ölümden kurtulur. Kıyamet Günü’nde Cehennem’in hararetinden nefsini korumuş olur. Kıyamet Günü’nde Senin yüce şefaatine nail olur.

Allah rızası için bu duayı okuyan kimsenin üzerine Allah (c.c.) rahmetini indirir. Bin türlü bela, kaza, afat, dünya zahmetleri ve Ahiret korkularından emin kılar. Ömründe bir defacık okuyanın Kıyamet Günü’nde yüzü Ay gibi parlayacak, onu gören mahşer halkı – Bu hangi Peygamberdir ki, Hakk Teâlâ ona bu kadar mertebe verdi – diyeceklerdir. Bunun üzerine o anda bir nida gelir:

“O Peygamber veya melek değil, bir kuldur. Ancak o, dünyada bu duayı okumuştu.”

Her kim bu duayı on beş defa okursa veya üzerinde taşırsa bütün borçlarından Allah’ın izni ile kurtulur. Cebrail, Mikail, İsrafil, Azrail, Musa, İsa, İbrahim, Muhammed – Allah’ın selamı üzerlerine olsun – sevapları gibi Allahû Teâlâ sevap ihsan eder. Cebrail (a.s.), dedi ki:

“Ya Muhammed! Bu duayı müminlere (Allah’ın ve Resulü’nün emirlerini kabul edip, icaplarını yerine getirenlere) öğret, münafıklara (İslam’ız diyip de emirlerini yerine getirmeyenlere) öğretme.”

Bu duanın gereğini İslam’ca yaşamak suretiyle yerine getirerek okuyan veya üzerinde bulunduran kimse dünyanın ve Ahiret’in azabından emin olur. Bir Hac ve Umre sevabı verilir.

Kim abdestli olarak on beş defa okuyup yatarsa, Hz. Muhammed (s.a.v.)’ı rüyasında görür. Hacet veya bir dileği olan kimse okursa, dilek ve haceti gerçekleşir. Hasta üzerine okunursa şifa bulur.

Günahkâr bir kimse yaptıklarına pişmanlık duyarak okursa günahları affedilir. Bir kimsenin bir malı çalınsa veya biri kaçsa onları geri getirmek için dört rekât namaz kılınır. Zammı Sure ile birlikte onar kere İhlâs-ı Şerif okunmalı. Namaz sona erince bu dua bir defa okunursa Allah’ın izni ile kaçan ve çalınan geriye gelir. Düşmanın fenalığından korunmak için iki rekât namaz kılarak bu dua okunursa düşmanın fenalığı o kimseye dokunmaz.
Bu duayı duyan melekler, okuyan kimse için:

“Ey Rabbimiz! Bu kulunu bağışla!” derler. Bu duayı okuyana Allahû Teâlâ o kadar sevap verecek ki, o sevap sayesinde Cehennem azabından emin olacak, şefaatten mahrum olmayacaktır. Resulü Ekrem (s.a.v.) muharebelerde bu duayı okur, zafer kazanırlardı.

Ebu’d-Derda (r.a.): “Resulü Ekrem (s.a.v.) bu duayı bana vasiyet etti. Her gece okur, O’nu rüyamda görürdüm” demiştir.

Hz. Ömer (r.a.): “Resulü Ekrem’in vefatından sonra bu duayı okurdum. Hak Teâlâ bana nusret ihsan ederdi.”

Hz. Osman (r.a.): “Kuran-ı bu duanın bereketi ile cem ettim.”

Hz. Ali (k.v.): “Bu duayı okuyan taze gül gibi olur” demişlerdir.