musemma

Sümer ülkesinin insanları da, bizim gibi yaşamda ve duygularda inişler, çıkışlar yaşadılar; neşe ve keder, aşk ve nefret, doğum ve ölüm, dostluk ve yanlızlık gibi... Yaşamın gerçeklerini anlamaya çalışan Sümerli rahipler yıldızların hareketlerini incelediler. İlk bulgular basitti; Yeryüzünde meydana gelen bir olayın, gökyüzündeki yıldızların hareketleri ile eş zamana rastladığını fark ettiler. Bu eş zamanlamanın daha sonra tekrarlanması ile olaylar arasında bir bağlantı olduğunu düşündüler. Bunun sonucunda Sümerler, matematiksel gerçekleri farketmeye başladılar. Gökyüzündeki yıldızların hareketi, ay tutulmaları, Venüs'ün görülmesi ve yok olması hep önemli olaylar ile eş zamanlardaydı. İşte o an, astrolojik tahminlerin başladığı ilk andı. Sümerlerin astrolojik tahminlerini, 1500 yıl sonra Asurlular da sürdürdüler. Ama yıldızlardan edinilen bilgiler sadece krala aitti. Eğer kral tanrıların ne yapacağını biliyorsa, bunu halkın çıkarları doğrultusunda kullanabilirdi. Mısır firavununun rüyasında 7 sene bolluğu ve 7 sene kıtlığı takip edeceğini öğrenmesi örneğinde olduğu gibi...

Daha sonra Kaldeliler ciddi olarak yıldızları incelediler ve bugün bildiğimiz astrolojinin temelini oluşturdular. Güneşin de diğer gezegenler ve Ay gibi belirli bir eksende döndüğünü fark ettiler ve Sümer zodyağında 18 olan burç sayısını 12 ye indirdiler. Bugünkü Burçlar Astrolojisi'ni ortaya çıkardılar, güneşin insan karakteri ve duyguları üzerindeki etkilerini incelediler. 12 zodyak işaretini yani her burcu, 30'ar derecelik açılara böldüler ve böylece, güneş, ay, ve gezegenlerin pozisyonları daha gerçekçi olarak sağlandı. Kaldeliler bu yeni zodyakdaki yıldızlara yeni isimler verdiler ve biz de bunları bugün kullanıyoruz; Perslerin Mezopotamya'daki hakimiyetleri döneminde kişisel horoskop yani yıldız haritası ortaya çıktı. Güneş, Ay ve gezegenlerin yerlerinin ve hareketlerinin zodyakta bulunmasından sonra bireyin doğuşu, karakteri ve kaderi simgelenmiş oldu. Aslında hiç kimse bu büyük adımın ne zaman ve nasıl atıldığını bilmemekle beraber, bu noktadan sonra astrolojinin krallara ve yöneticilere ait bir ayrıcalık olmadığı kesin olarak ortaya çıkmıştır. Kalde'de ünlü astrologlar yaşadılar. En tanınmışı M.Ö. 3000'de yaşayan Berosus'du. Berosus'dan kalmış bir örnek ele geçirilememiştir, bulunan bazı astrolojik kayıtların ona ait olduğu düşünülmektedir. Sonuç olarak Kalde Astrolojisi Yunan ve Roma astrolojisinin kökeni olarak kabul edilir.Başka bir tanımla, astrolojinin herkese ait olduğu anlaşılıyordu. Ama acaba sadece Mezopotamya'mı astroloji ile ilgilenmişti?

---------------

Veda kaynakları bir yana bırakılırsa, bilinen en eski astrolojik kayıtlar Çin'de bulunmuştur. Çinliler Hindular'ın yaptığı gibi tüm antik belgeleri özenle saklamışlardı. Dünyanın en eski kaynakları Hindu kaynaklarıdır. Bulunan belgelerde çok gelişmiş bir astroloji bilgisinin M. Ö. 6500'e kadar ulaştığı anlaşılmıştır. Hala korunan aktüel yazmaların tarihi M. Ö. 3700'e aittir. Bharatlı Mihracelerin kitaplıklarında bulunan bazı yazmalarda, tarihsel kayıtların günümüzden 8500 yıl öncesini gösterdiği görülmektedir. Çok eski bir Veda yazması, Pita Maha adlı bir astrolog tarafından yazılmış ve sonradan Pita Maha Siddhanta astrolojisinin kaynağı olmuştur. Pita Maha'nın M. Ö. 3.000'de yaşadığı sanılmaktadır; Antik Yunan yazarlarına göre, Hint Astrolojisi tahmin yönünden çok başarılıdır. Tarihçi Philostratus, Yunanlı düşünür Tynalı Appollonius'un astronomi ve astroloji çalışmalarını yaparken, Hint efsanelerinden ve kaynaklarından yararlandığını ve hatta bizzat Hindistan'a giderek çalışmalar yaptığını yazmaktadır. Geçen yüzyılın ünlü gizemcisi "Cheiro" adıyla bilinen Kont Louis Hamon; "Hiç kimse, eski ırkların bilgisini aslı küçümsememeli ve dışlamamalıdır; Hindistan'ın büyük geçmişi yaşam ve felsefe hakkında büyük sırlarla doludur. Bu belki tartışılabilir ama sonunda kesin olduğu anlaşılır.

Örneğin eski Hindular, gezegenin ekinoksunu algılamışlar ve tüm galaktik dönüşü hesaplayarak 25.870 yıllık kozmik dönemi belirlemişlerdi (Tüm burçların dolaşılması) Bu sayı modern astronomların gözlem ve araştımalarına çok yakındır, yaklaşık 24.500 yıl olarak kabul edilir. Temel Hindu inancına göre kişinin hata yapmaması ancak kendi kökenin sırrını anlayabilmesiyle mümkündür; buna da hesaplamalarla ulaşılır." demektedir.

Bilindiği kadarıyla, İsa'nın binlerce yıl öncesinde Mısırlılar da astrolojiyi biliyorlardı. Bilinen en eski isim M.Ö. 800'de Firavun Nicepsos döneminde yaşayan Petosiris adlı bir rahiptir. Antik Mısır Astrolojisi, modern astrolojinin temelini ve özellikle de Claudius Ptolemy'nin çalışmalarını oluşturmuştur; Ptolemy, Mısır'da Pelusium'da M. S. 70'de doğdu ve İskenderiye Okulu'nda yetişti. Ünlü kitabı Tetrabilos'da bazı bilimsel yanlışlar bulunsa da, modern sistemlerin kaynağı olarak kabul edilir.

İran'da bilinen en eski kaydın sahibi Kral Darius döneminde yaşayan ve birçok kitap yazan El Hakim'dir. El Hakim'in asıl ünü kehanetlerinden gelmektedir; en ünlü kehaneti ise, Hz. İsa'nın doğacağını söylemesidir. Astroloji Arap dünyasında daima büyük saygı ve ilgi görmüştür, bu bölge sayısız astroloğun ve bilgenin yaşadığı bir yerdir. Bu insanlar sürekli gezerek bilgilerini Eski Yunan'a ve Roma'ya yaydılar, çalışmaları bugün dahi parça parça olsa da pratik olarak kullanılmaktadır. Teknikleri yüksek ve düzeyliydi. Fakat Arapların göçebe olmaları nedeniyle yeterince örnek günümüze ulaşamamıştır. Fakat Mısır'ın Arapların eline geçmesi ve tüm kültürlerin birleşmesinden sonra bağnazlar birçok eski kaynağı başta İskenderiye Kitaplığı olmak üzere yok ettiler ve bu dönem Astroloji'nin Antik
Çağ döneminin sonu oldu.