musemma

astral seyahat psişik bir yetenek değildir . Uyuyan ve rüya gören herkes düşük güçte bir projeksiyonla bedeninden ayrılır . Bu arada bazı arkadşların yanlışını düzeltmek istiyorum ayrılan kesinlikle ruhumuz değildir.
Uyuduğumuz esnada astral bedenimiz yada bir başka deyimle dublemiz bizi taklit eder yani balon gibi havada asılı durur.. İşte projeksiyon deneyiminde amaç bu balonu serbest bırakmaktır.
Ancak burada hemen değinmek istediğim bir nokta var , kişi gün .çerisinde de astral deneyimini kısa sürede olsa yaşayabilir. Hatta ünlü isimler (Ernest Hemingway, Arthur Koestler, Vircinia Woolf, D.H. Lawrence gibi yazarlar) bu tür tecrübeleri yaşadıklarını belirtmişlerdir. Cenk Koray'da kendi başından geçen bir olayda koltukta otururken birden koltuktaki fiziksel bedenini seyrederken bulduğunu söylemiştir.
Aslında bunun istemsiz olduğunu söylemek pek doğru değildir. Vücuttan ayrılma olgusu, yaşamın tehlikede olduğu yada tehlikedeymiş gibi göründüğü zamanlarda, aşırı fiziksel gerilim koşullarında, genellikle kendiliğinden çıkış bir çok defa söylenmiştir. Bu tür insanlar olay sırasında (rüyadaymış gibi) olaya ilgisiz bedenlerini izlemişler çoğu kez uzun bir süreden sonra kendi vücutlarına baktıklarının farkına varabilmişlerdir. Demek ki farkındalık her yerde olduğu gibi burada da büyük rol oynuyor.Bu yüzden düşündüğünüz kadar basit değildir astral seyahat .
Hatta bir çok psişik tecrübeden çok daha uzun siren bir çalışma gerektirir. Fiziki bedeninizi hergün aynada görüyor tanıyorsunuz , ama bize burada gereken fiziki bedenimiz değil . dolayısıyla ruhsal evrim süresince takip etmemiz gereken bir yol olmalı . Ve tüm farkındalık çalısmalarının kaynağı gibi meditasyon yaparak ruhumuzu , benliğimizi tanımalı onun özüne inmeliyiz , ki projeksiyon esnasında karşılaşabilme ihtimali olan zorluklasrla başa çıkalım .